Ciro (apartigilo)

Ciro povas rilati al:

• Ciro (Cyrus, Kyros)^[1], (aŭ foje "Kiro"^{[mankas fonto]} aŭ "Kiroso"^{[mankas fonto]}) estas vira persona nomo, interalie de pluraj historiaj persaj regantoj.
• Cirò estas komunumo de Italio.
• ciro estas ŝuvakso^[2]. Vidu Ciraĵo

Nomportantoj

Ĉi tiun nomon portis pluraj reĝoj de la aĥemenida dinastio de la Persa Imperio:

• Ciro de Anŝano
• Ciro la Granda
• Ciro la Juna, persa princo.

Ankaŭ elstaris homoj kiaj:

• Ciro, greka arkitekto de la 1-a jarcento a.K, citita de Cicerono.
• Sankta Ciro, kopta sanktulo de la 4a jarcento.
• Ciro de Aleksandrio, melkita patriarko kaj kunfondinto de Monotelismo.
• Ciro de Panopolo, bizanca verkisto de la 5-a jarcento.
• Cyrus Frisch, nederlanda kinisto.

Muziko

• Andrés Ciro Martínez, kantisto, komponisto kaj gitaristo argentina.

La infanaĝo kaj faritaĵoj de Ciro la 2-a estigis multajn operojn kiuj apartenas al la sekvaj poetoj kaj muzikistoj:

• Operoj
  • Ciro, opero de Andrea Mattioli (1665).
  • Ciro triumfonta, opero de Giovanni Frezza (1685).
  • Ciro, opero de Francesco Gasparini (1716).
  • Ciro, opero de Pietro Torri (1733).
  • Ciro en Armenio, opero de Daniel dal Barba (1750).

• Kun libreto de Maria Teresa Agnesi:
  • Ciro en Armenio, opero de Maria Teresa Agnesi (1753).

• Kun libreto de Aurelio Amalteo:
  • Ciro kreskanta, opero de Antonio Bertali (1661).

• Oratorio kun libreto de Francesco Aventi:
  • Ciro en Babilono, oratorio de Gioacchino Rossini (1812).

• Kun libreto de I. Balbi:
  • Ciro en Armenio, opero de Giovanni Battista Sammartini (1753).

• Kun libreto de Giovanni Battista Bordese:
  • Ciro en Babilono, opero de Pietro Raimondi (1820).

• Kun libreto de Giovanni Andrea Moniglia:
  • Ciro vendicatore di se stesso, opero de Antonio Draghi (1668).

• Kun libreto de Pietro Ottoboni:
  • Ciro, opero de Alessandro Scarlatti (1712).