La geedziĝo de Figaro

La geedziĝo de Figaro aŭ (en la itallingva origina versio) Le nozze di Figaro estas opero de Wolfgang Amadeus Mozart KV 492. La itala libreto devenas de Lorenzo Da Ponte kaj baziĝas sur la komedio La Folle Journée ou le Mariage de Figaro (La freneza tago aŭ la geedziĝo de Figaro) de Pierre Augustin Caron de Beaumarchais el la jaro 1778. La unua prezentado okazis la 1-an de majo 1786 en la viena Burg-teatro. La operagado okazas je la kastelo de grafo Almaviva en Aguasfrescas en la proksimo de Sevilo ĉirkaŭ 1780.

Libreto de la premiero de la opero en Prago, 1786

Le nozze di Figaro
drama muzika verko
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo	itala lingvo
Eldonado
Eldondato	1785
Ĝenro	Itala komika opero • opero
Honorigoj	Prix du Brigadier
Partoj • Overture (The Marriage of Figaro) • Non più andrai • Se vuol ballare • Voi che sapete vd
Roluloj Figaro • Cherubino • Count Almaviva • Marcellina • Bartolo • Basilio • Don Curzio • Barbarina • Q54998783 • Susanna • Countess Rosina Almaviva • Antonio vd
v • d • r

Agado

La agado de la opero estas rekta daŭrigo de la teatraĵo de Beaumarchais Le Barbier de Seville (La barbiro de Sevilo) – kaj de tiu de Il barbiere di Siviglia de Gioachino Rossini^[1]. Rosina nun estas grafino Almaviva; ŝia edzo klopodas sukcesi pri la amo de Susanna, fianĉino de Figaro. Kiam li malkovras la paĝion Cherubino ĉe la grafino, li provas forŝovi lin havigante al li oficirpatenton. Figaro eniris en la servo al la grafo kaj ĵus preparantas sian geedziĝon kun la ĉambristino de Rosina, Susanna. La rolon de Cherubino kantas virino, do ĝi estas pantalonrolo.

Filmoj

• 1949: Figaros Hochzeit kun Willi Domgraf-Fassbaender (Figaro) kaj Mathieu Ahlersmeyer (Grafo)^[2]
• 1975: Le nozze di Figaro kun Freni (Susanna), Te Kanawa (grafino), Fischer-Dieskau (grafo), Prey (Figaro), Montarsolo (Bartolo), Ewing (Cherubino), Ponelle (reĝisoro), Karl Böhm (dirigento)^[3]