Legitimeco (familio)

Legitimeco, en tradicia okcidenta komuna juro, estas la statuso de infano naskita al gepatroj, kiuj estas laŭleĝe geedziĝintaj unu kun la alia, kaj de infano koncipita antaŭ ol la gepatroj akiras laŭleĝan eksgeedziĝon.

Legitimeco
jura koncepto socia rango
laŭleĝeco • legitimeco
Partoj legitima infano kaj legitimita infano vd
v • d • r

Male, nelegitimeco, ankaŭ konata kiel bastardeco, estas la statuso de infano naskita ekstegeedzece, tia infano estas konata kiel bastardo, aminfano, natura infano aŭ simple jurece nelegitima. En skota juro, la terminoj natura filo kaj natura filino portas la samajn implicojn.

Historie, tia infano suferis en diversaj landoj kaj socioj pro statuso malsupera al tiu donita al infano naskita en la kadro de geedzeco. Kaj en iuj kazoj ĉi tiu distingo daŭras ĝis hodiaŭ, kvankam hodiaŭ la statuso de tia infano ĝenerale ne diferencas de tiu de infano naskita en geedzeco. Se la biologiaj patrino kaj patro ne estas edziĝintaj unu al la alia, tio antaŭe nomiĝis neleĝeco kaj estis konsiderata hontindaĵo. La graveco de legitimeco malpliiĝis konsiderinde en okcidentaj landoj ekde la seksa revolucio de la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj kaj la malkreskanta influo de kristanaj eklezioj en familia kaj socia vivo.

Raporto de la Centroj por Kontrolo kaj Preventado de Malsanoj el 2009 indikis, ke en 2007 granda proporcio de naskoj en okcidentaj landoj okazis ekster geedzeco. ^[1]

En tradiciaj socioj, havi seksajn rilatojn, kaj precipe nasko rezultanta el tiaj seksaj rilatoj, povas konduki al diversaj sankcioj kontraŭ la gepatroj, el kiuj la plej ekstrema estas murdo pro kalumnio de familia honoro.

En Esperanto aperis

• Vivbruligita