Va, pensiero

"Va, pensiero", konata ankaŭ kiel la "Ĥoro de la judaj sklavoj", estas ĥoro el la tria akto de la opero Nabucco (1842) de Giuseppe Verdi, laŭ libreto de Temistocle Solera, inspirita de la Psalmo 137a. Ĝi rerakontas la historion de judaj ekzilitoj en Babilono post la perdo de la Templo de Salomono en Jerusalemo. La opero per sia povega ĥoro establis Verdi kiel elstaran operkomponiston en 19a-jarcenta Italio. La tuta incipit estas "Va, pensiero, sull'ali dorate", kun signifo "Flugu, pensaro, per oraj flugiloj" (notu ke la unua vorto estas en moderna literumado kiel Va, kun apostrofo, sed tiu forestas en la libreto.)

Melodio kaj unua verso de "Va, pensiero"

Va, pensiero
muzika verko aŭ komponaĵo
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo	itala lingvo
Eldonado
Eldondato	1842
v • d • r

Libretto

Itale originale

Traduko en Esperanton

Va, pensiero, sull'ali dorate; va, ti posa sui clivi, sui colli, ove olezzano tepide e molli l'aure dolci del suolo natal! Del Giordano le rive saluta, di Sionne le torri atterrate... O, mia patria, sì bella e perduta! O, membranza, sì cara e fatal! Arpa d'or dei fatidici vati, perché muta dal salice pendi? Le memorie nel petto raccendi, ci favella del tempo che fu! O simile di Sòlima ai fati traggi un suono di crudo lamento, o t'ispiri il Signore un concento che ne infonda al patire virtù.

Flugu, pensaro, per oraj flugiloj; iru, surteriĝu sur montetoj, kie, mildaj, dolĉaj aeroj de nia indiĝena tero bonodoras! Salutu la bordojn de la Jordano kaj la falintajn turojn de Ciono... Ho, mia lando, tiom bela kaj perdita! Ho, memoro, tiom kara kaj fatala! Ora harpo de profetoj, kial mute pendas el la saliko? La memoroj en la brusto reŝaltu, kaj parolu al ni pri la pasintaj tempoj! Simile al la fatalo de Jerusalemo, plendu, ploru kaj veu, aŭ eble la Sinjoro inspiru al vi harmonion de voĉoj kiu povu havigi virton al suferado.