cusus

Latín

cūsus
clásico (AFI)	[ˈkuː.sʊs]

Forma verbal

1

Participio perfecto pasivo de cūdō.

Declinación

Declinación de cūsus, cūsa, cūsum  tipo: primera y segunda declinación [▲▼]

Singular
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. cūsus	f. cūsa	n. cūsum
Genitivo	m. cūsī	f. cūsae	n. cūsī
Dativo	m. cūsō	f. cūsae	n. cūsō
Acusativo	m. cūsum	f. cūsam	n. cūsum
Ablativo	m. cūsō	f. cūsā	n. cūsō
Vocativo	m. cūse	f. cūsa	n. cūsum
Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. cūsī	f. cūsae	n. cūsa
Genitivo	m. cūsōrum	f. cūsārum	n. cūsōrum
Dativo	m. cūsīs	f. cūsīs	n. cūsīs
Acusativo	m. cūsōs	f. cūsās	n. cūsa
Ablativo	m. cūsīs	f. cūsīs	n. cūsīs
Vocativo	m. cūsī	f. cūsae	n. cūsa