exemptus

Latín

exemptus
clásico (AFI)	[ɛkˈsɛmp.tʊs]

Forma verbal

1

Participio perfecto pasivo de eximō.

Declinación

Declinación de exēmptus, exēmpta, exēmptum  tipo: primera y segunda declinación [▲▼]

Singular
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. exēmptus	f. exēmpta	n. exēmptum
Genitivo	m. exēmptī	f. exēmptae	n. exēmptī
Dativo	m. exēmptō	f. exēmptae	n. exēmptō
Acusativo	m. exēmptum	f. exēmptam	n. exēmptum
Ablativo	m. exēmptō	f. exēmptā	n. exēmptō
Vocativo	m. exēmpte	f. exēmpta	n. exēmptum
Plural
	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	m. exēmptī	f. exēmptae	n. exēmpta
Genitivo	m. exēmptōrum	f. exēmptārum	n. exēmptōrum
Dativo	m. exēmptīs	f. exēmptīs	n. exēmptīs
Acusativo	m. exēmptōs	f. exēmptās	n. exēmpta
Ablativo	m. exēmptīs	f. exēmptīs	n. exēmptīs
Vocativo	m. exēmptī	f. exēmptae	n. exēmpta