Makina birtual
From Wikipedia, the free encyclopedia
Makina birtual bat makina (konputagailu) baten software bidezko inplementazio bat da, makina fisiko bat bezala programak exekutatzeko gai dena. Birtualizazio kontzeptua IBMren VM/370 sistemarekin agertzen da, 1972an. Ideia nagusia hainbat sistema eragile hardware berean exekutatzea lortzea da. Horretarako, denbora banatuko sistema batek egiten dituen bi oinarrizko funtzioak banatzen dira: multiprogramazioa eta hardwarearen abstrakzioa.