Astato

Astatoa elementu kimiko bat da, At ikurra eta 85 zenbaki atomikoa dituena. Elementu hau naturan agertzen da uranio-235 isotopoa uranio-238 bihurtzen denean. Halogenorik astunena da eta oso erradioaktiboa da.

Astatoa
85 Polonioa ← Astatoa → Radona
85 At                                                                                                                                                                                                                                           Taula periodikoa
Ezaugarri orokorrak
Izena, ikurra, zenbakia	Astatoa, At, 85
Serie kimikoa	halogenoak
Taldea, periodoa, orbitala	17, 6, p
Masa atomikoa	(210) g/mol
Konfigurazio elektronikoa	[Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5
Elektroiak orbitaleko	2, 8, 18, 32, 18, 7
Propietate fisikoak
Egoera	solidoa
Urtze-puntua	575 K (302 °C, 576 °F)
Irakite-puntua	? 610 K (? 337 °C, ? 639 °F)
Irakite-entalpia	kal. 40 kJ·mol−1
Lurrun-presioa P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k T/K 361 392 429 475 531 607
Propietate atomikoak
Kristal-egitura	daturik gabe
Oxidazio-zenbakia(k)	±1, 3, 5, 7
Elektronegatibotasuna	2,2 (Paulingen eskala)
Ionizazio-potentziala	1.a: 890±40 kJ/mol
Datu gehiago
Eroankortasun termikoa	(300 K) 1,7
Isotopo egonkorrenak
Astatoaren isotopoak iso UN Sd-P D DE (MeV) DP 210At %100 8,1 o ε, β+ 3,981 210Po α 5,631 206Bi

Ezaugarri nagusiak

Masa-espektrometro bidez baieztatu denez, elementu honek gainerako halogenoek bezalako portaera dauka, eta batez ere iodoaren antzekoa (segurasko tiroidean metatuko litzateke iodoa bezala), nahiz eta astatoa iodoa baino metalikoagoa dela uste den. Zenbait ikerketa egin dira astatoaren propietateak ezagutzeko, baina zaila da lan hauek egitea, astatoa oso bakana baita Lurrazalean (erdibizitza oso laburra du). Bere isotoporik egonkorrenak 8,3 orduko erdibizitza dauka. Astatoaren desintegrazioaren azken produktua berunaren isotopo bat da.

Astatoa naturako elementurik arraroena da: Lurrazalean inoiz 28 gramo astato existitu izan direla estimatu da.

Kanpo estekak

• Datuak: Q999
• Multimedia: Astatine / Q999