Clunyko abadia

Clunyko abadia (Cluni edo Clugny ere bai; frantsesez: Abbaye de Cluny) antzinako beneditar monasterioa da, Frantziako Cluny udalerrian dagoena.

Clunyko abadia
Cluny
Monumentu historikoa
Kanpoaldea   Barnealdea  Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Frantzia
Frantziaren banaketa administratiboa	Metropolitar Frantzia
Eskualdea	Borgoina-Franche-Comté
Departamendua	Saona eta Loira
Frantziako udalerri	Cluny
Koordenatuak	46°26′05″N 4°39′34″E
Historia eta erabilera
Irekiera	909ko irailaren 2a
Erlijioa	katolizismoa
Elizbarrutia	Roman Catholic Diocese of Autun (-Châlon-sur-Saône-Mâcon-Cluny) (en) Territorial abbey of Cluny (en)
Arkitektura
Estiloa	arkitektura erromanikoa
Ondarea
Mérimée ID	PA00113220
Kontaktua
Helbidea	rue du 11-Août
Webgune ofiziala

Historia

Clunyko abadia 910eko irailaren 2an sortu zuen Gilen I.a Akitaniako dukeak. Bernon Baumekoa ezarri zuen abade, eta abadia berehala Sergio III.a aita santuaren agindupean jarri zuen. Benedikto Nursiakoaren arauak gorde behar bazituen ere, jaun eta apezpikuengandik libre aritzeko eskubidea jaso zuen. Aitasantutzarekin harreman estuak izateko berezitasun horrek, bertako abadeen itzal handiak (Odon Santua, Odilon Santua, Hugo Handia Santua) eta urteetan aurrera jo ahala bere mendean hartu zituzten lurraldeen hedadura handiak (1.200 etxe inguru Hugo Handia Santua abadea hil zenean, 1109. urtean), XI. mendeko garrantzizko erlijio erreformagune bihurtu zuten. Cluny hiria, Borgoina eskualdeko Saona eta Loira departamenduan kokatua (Frantziako erdi-ekialdean), antzinako abadiaren inguruan hazi zen.

Clunyn egon zen beste zenbait pertsonaia ospetsu: Hildebrando Santua (Gregorio VII.a aita santua), Petri Agurgarria abadea, ordena Bernardo Clairvauxkoaren erasoetatik babestu zuena.

Arkitektura

Artean ere Clunyn abiarazi zen eraberritzeak eragin handia izan zuen, ordu arteko molde erromanikoaren bilakaera gauzatu baitzuen. Eliza neurri handiko eraikuntza da. Kanoi ganga zorrotza eta leiho zabalez hornituriko sasi-triforioa ditu, atari zabalak eta hiru kanpandorre karratu oso garaiak kanpoaldean. Erromako San Petri basilika eraiki zen arte, kristautasunak izan zuen elizarik handiena izan zen. XIX. mendearen hasieran suntsitu zuten ia erabat.