آشپزی ایتالیایی
سنتهای آشپزی ایتالیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
آشپزی ایتالیایی یکی از زیرشاخههای آشپزی مدیترانهای[1] است و مواد اولیه، دستور غذاها و تکنیکهای آشپزی را شامل میشود که از دوران باستان تا به امروز در شبهجزیره ایتالیا رواج داشته و بعدتر، همراه با موج مهاجرت گسترده ایتالیاییها، به سرتاسر جهان صادر شدهاست.[2][3][4]
این مقاله یک ترجمه از ویکیپدیای انگلیسی است. یادکردها و منابع توسط مترجم بررسی نشدهاست و از مقالهٔ ویکیپدیای انگلیسی کپی شدهاند. شیوهٔ ارجاع این مقاله ارجاع دست دوم است. |
پس از استعمار اروپا در آمریکا و آشنایی اروپاییها با سیبزمینی، گوجهفرنگی، فلفل، ذرت و چغندر قند تغییرات چشمگیری در آشپزی ایتالیایی رخ داد (چغندر قند در قرن هجدهم به مقدار فراوان به اروپا وارد شد).[5][6] آشپزی ایتالیایی به تنوع منطقهای شناخته شدهاست، به ویژه بین شمال و جنوب شبه جزیره ایتالیا،[7][8][9] و گستره وسیعی از طعمها را دربردارد. آشپزی ایتالیایی در جهان بسیار محبوب است و در بسیاری جاها از آن کپیبرداری شده و بر آشپزی ملل مختلف به ویژه بر آشپزی آمریکایی تأثیر گذاشتهاست.[10]
مشخصه غذاهای ایتالیایی سادگیشان است، در بسیاری از غذاها فقط دو تا چهار ماده اولیه اصلی به کار رفتهاست. عموماً مراحل آمادهسازی غذاها مفصل و پرزحمت نیست. از منظر آشپز ایتالیایی، آنچه اولویت دارد کیفیت مواد اولیه است.[11] مواد اولیه و غذاها بر حسب منطقه تفاوتهایی دارند. بسیاری از غذاهایی که زمانی بومی یک منطقه بهشمار میرفتند، اکنون، با تغییراتی، در سراسر کشور رواج یافتهاند.