آنارکو پاسفیسم
From Wikipedia, the free encyclopedia
آنارکو-پاسفیسم یا آنارشیسم صلحطلب نام گرایشی از آنارشیسم است که استدلال میکند نباید از خشونت در مبارزه برای تغییر اجتماعی، لغو سرمایهداری و الغای دولت استفاده کرد.[1][2] از افراد تأثیرگذار در شکلگیری این ایده هنری دیوید ثورو[2] و لئو تولستوی بودند، در حالی که مدتها بعد ماهاتما گاندی در این طرز دید معروف شد.[1][2] آنارشیسم پیکفیتیست بهطور عمده در هلند، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، پیش و پس از جنگ جهانی دوم حامیانی داشتهاست و نهایتاً منجر به اعتراضات آنارشیستها به جنگ هستهای شد.[3]