آنتن شلاقی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آنتن شلاقی (به انگلیسی: Whip antenna) آنتنی است که از یک سیم یا میله انعطافپذیر صاف تشکیل شدهاست. انتهای پایینی آنتن به گیرنده یا فرستنده رادیویی متصل میشود. آنتن به گونه ای طراحی شدهاست که انعطافپذیر و فنری باشد تا به راحتی شکسته نشود و به این دلیل به آن آنتن شلاقی گفته میشود که در صورت تکان دادن آن شبیه به شلاق حرکت میکند. آنتنهای شلاقی برای رادیوهای قابل حمل اغلب از یک سری لولههای فلزی تلسکوپی بهم پیوسته ساخته میشوند، و زمانی که به آن نیاز نباشد میتوان آن را جمع کرد. آنتنهای بلند، که برای نصب بر روی وسایل نقلیه و سازهها ساخته میشوند، از یک میله فایبرگلاسی انعطافپذیر در اطراف یک هسته سیمی ساخته میشوند و میتوانند تا ۱۰ متر طول داشته باشد. طول آنتن شلاقی با توجه به طول موج امواج رادیویی مورد استفاده تعیین میشود. متداولترین نوع آنتن شلاقی ربع موجی است که طول آن تقریباً یک چهارم طول موج است. آنتن شلاقی متداولترین نوع آنتن تکقطبی است و در باند رادیویی با فرکانسهای بالا مانند HF، VHF و UHF استفاده میشود. از این آنتنها بهطور گستردهای در رادیوهای دستی، تلفنهای بیسیم، واکی-تاکیها، رادیوهای FM، رادیو-کاستها، و دستگاههای دارای Wi-Fi استفاده میشود. همچنین از این آنتنها به عنوان آنتن رادیوی خودروها و رادیوهای دوطرفه وسایل نقلیه چرخ دار و هواپیماها نیز استفاده میشود. نسخههای بزرگتر نصب شده بر روی سقفها، بالکنها و دکلهای رادیویی به عنوان آنتنهای ایستگاه پایه برای رادیوهای آماتور و پلیس، آتشنشانی، آمبولانس، تاکسی و سایر اعزام کنندگان خودرو استفاده میشود.