ارسطو
فیلسوف یونانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اَرِسطو[1] یا اَرِسطاطالیس[2][3] (زبان یونانی: Ἀριστοτέλης، تلفظ [aristotélɛ:s], Aristotélēs؛ تلفظ: آریستوتِلِس، زاده ۳۸۴ ق.م. – درگذشته ۳۲۲ ق. م)[4][5] از فیلسوفان یونان باستان و یکی از مهمترین فیلسوفان غربی به حساب میآید. همچنین او اولین زیستشناس بزرگ اروپایی نیز بوده است. وی در هجده سالگی به آکادمی افلاطون راه یافت و به مدت بیست سال در مکتب افلاطون، یعنی آکادمی، دانش و علوم آموخت؛ وی در مدت کم، چنان پیشرفتی در علوم نظری کرد که افلاطون به وی لقب علم داد. او به مدت ۴ سال، آموزگار اسکندر مقدونی بود. نوشتههای او در زمینهها و رشتههای گوناگون، از جمله: فیزیک، متافیزیک، اخترشناسی، شعر، ادبیات، زیستشناسی، منطق، علم بیان، سیاست، دولت و اخلاق بودهاند. ارسطو به همراه سقراط و افلاطون از اثرگذارترین و بزرگترین فیلسوفان یونان باستان بوده است که به همین دلیل، به «معلم اول»، ملقب شده است.[6] ارسطو فلسفه را با عنوان «دانش هستی» تعریف میکرد.
ارسطو | |
---|---|
نام هنگام تولد | ارسطاطالیس (Ἀριστοτέλης) |
زادهٔ | ۳۸۴ ق.م. استاگیرا، یونان |
درگذشت | ۳۲۲ ق.م. (در ۶۱ یا ۶۲ سالگی) خالکیس، یونان |
دیگر نامها | معلم اول |
کارهای برجسته | فیزیک، متافیزیک، سیاست، ارغنون |
فرزندان | نیکوماخوس |
مکتب | مشائی |
استادان | افلاطون |
شاگردان | اسکندر مقدونی، ثئوفراستوس |
تأثیرگذار بر | |