استریولیتوگرافی
From Wikipedia, the free encyclopedia
استریولیتوگرافی (SLA یا SL؛ همچنین به عنوان ساخت نوری،[1] سنگچاپ سهبعدی، انجماد عکس، یا چاپ رزین شناخته می شود.) شکلی از فناوری پرینت سه بعدی است که در صنعت نمونهسازی سریع انقلابی به پا کرد و برای ایجاد مدلها، نمونههای اولیه، الگوها و قطعات تولید به صورت لایه به لایه با استفاده از فرآیندهای فتوشیمیایی استفاده میشود که توسط آن نور، مونومرهای شیمیایی و الیگومرها را به هم پیوند میدهد تا پلیمرها را تشکیل دهند. سپس آن پلیمرها بدنه یک جامد سه بعدی را تشکیل می دهند. در این روش مدل بر روی یک سکو یا زیر لایه ایجاد میشود. از آنجایی که این روش از اولین تکنولوژیها است بقیه صنایع با آن مقایسه میشوند. تحقیقات در این باره در طول دهه 1970 انجام شده بود، اما این اصطلاح توسط چاک هال در سال 1984 ابداع شد، زمانی که او برای ثبت اختراع در مورد این فرآیند درخواست داد؛ که در سال 1986 اعطا شد.[2] استریولیتوگرافی می تواند برای ایجاد نمونه های اولیه برای محصولات در توسعه، مدل های پزشکی و سخت افزار کامپیوتر و همچنین در بسیاری از برنامه های کاربردی دیگر استفاده شود. در حالی که استریولیتوگرافی سریع است و می تواند تقریباً هر طرحی را تولید کند، می تواند گران باشد.