استیون جی گولد
زیستشناس تکاملی اهل آمریکا / From Wikipedia, the free encyclopedia
استفان جِی گولد (به انگلیسی: Stephen Jay Gould) (زاده ۱۰سپتامبر ۱۹۴۱ -مرگ ۲۰ می۲۰۰۲) دیرینشناس، زیستشناس تکاملی و مورخ علم اهل آمریکا بود. او همچنین یکی از مؤثرترین و پرخوانندهترین نویسندگان نثر علمی خوشخوان و مردمپسند بود.[1] گولد بیشتر عمر شغلی خود را صرف تدریس در دانشگاه هاروارد و کار در موزهٔ آمریکایی تاریخ طبیعی نیویورک کرد. گولد در سالهای آخر عمرش همچنین بیولوژی و تکامل را در دانشگاه نیویورک تدریس کرد.
از بزرگترین دستاوردهای گولد در علم، ارائهٔ نظریه «تعادل نقطهای» بود که به همراه نیلز الدرج به سال ۱۹۷۲ شرح و بسط داد.[2] این نظریه میگوید بیشتر تکامل با دورههای طولانی ثبات تکاملی علامت گذاری شدهاست که با تصادفات نادر از جوانهزنی تکامل نقطه گذاری گشتهاست. این تئوری در تضاد با تدریجگرایی فیلتیک بیان شد؛ نظر پرطرفداری که تغییر تکاملی با الگویی از تغییرات آهسته و مستمر در پیشینهٔ فسیلی نشان داده میشود.
اکثر تحقیقات تجربی گولد در مورد دسته حلزونهای خاکی پوسیلوزونیت و کریون بود. وی همچنین در پیشرفت زیستشناسی تکاملی در حال رشد سهیم بود؛ و به خاطر کتابهای رشدشناسی و تکامل نژادی مورد تمجیدهای بسیار قرار گرفت. در نظریه تکامل، او با انتخابگرایی سرسختانه، جامعهشناسی زیستی، که در مورد انسان به کار میرود و روانشناسی تکاملی به مقابله پرداخت. وی همچنین کمپینی علیه آفرینشگرایی راهاندازی کرد و اظهار کرد علم و دین باید دو حوزه مجزا در نظر گرفته شوند یا همان (مجیستریا) که قلمروهایشان همپوشانی نمیکند.
بسیاری از مقالات گولد دربارهٔ تاریخ طبیعی در مجلات منتخب تجدید چاپ شدند، نظیر از زمان داروین و شست پاندا. رسالات محبوب او شامل کتب آنتوژنی و فیلوژنی، سنجش اشتباه انسان، زندگی شگفتانگیز و دست فول میباشد. کتاب شست پاندا تألیف گولد در سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ میلادی برنده دو جایزه مهم شد.
گولد پس از سالها کار در زمینه تحقیقات مربوط به تحول جانوران در ۲۱ مه ۲۰۰۲ میلادی، پس از یک دوره طولانی تحمل بیماری سرطان درگذشت.