اقتصاد تجربی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اقتصاد تجربی (به انگلیسی: Experimental economics) روشی برای پاسخ دادن به پرسشهای اقتصادی به وسیلهٔ آزمایش است (منظور نوعی از اقتصاد است، که جز بر تئوری و تاریخ از مطالعات و آزمایشهای تجربی نیز بهره میبرد (مانند علوم طبیعی)). در این روش نتیجههای به دست آمده از آزمایشها برای محاسبهٔ اندازه تأثیر استفاده میشود و تئوریهای اقتصادی مورد آزمایش قرار میگیرند. در این آزمایشها معمولاً از وجه نقد (به انگلیسی:cash) به عنوان محرک آزمایش شوندگان برای شبیهسازی دنیای واقعی استفاده میشود. از این آزمایشها برای تحلیل رفتار بازارها و دیگر سیستمهای تبادلی استفاده میشود. اقتصاد تجربی و قانون شاخه ای از اقتصاد تجربی است که به منظور بررسی بنگاهها و تأثیر قانون بر آنان تشکیل شده.[1]
یک جنبه اساسی این بحث طراحی آزمایش است. آزمایشهای انجام شده در این موضوع ممکن است میدانی یا در شرایط آزمایشگاهی انجام پذیرد که شامل دو دستهٔ تک نفره و گروهی میباشد.[2] از دیگر روشهای پژوهشی این شاخه از اقتصاد میتوان از آزمایش طبیعی و شبه آزمایش نام برد.[3]