الکتروم
From Wikipedia, the free encyclopedia
الکتروم، آلیاژی طبیعی تشکیل شده از طلا و نقره[1] است که مقادیر کمی مس و دیگر فلزات را نیز دارد. در یونان باستان به آن طلا یا طلای سفید میگفتند که در مقابل طلای پالایش شده قرار داشت. رنگ آن از زرد رنگ پریده تا زرد درخشان متغیر است که این رنگ به نسبت طلا و نقره به کار رفته در آن بستگی دارد. این آلیاژ بهطور مصنوعی نیز تولید شده که به عنوان طلای سبز شناخته میشود.[2]
مقدار طلای الکتروم طبیعی در نوع آناتولی غربی جدید از ۷۰ تا ۹۰ درصد متغیر است که در مقابل، مقدار طلای ۴۵ تا ۵۵ درصدی طلا در الکتروم بکار رفته در ضرب سکه باستانی در لیدیه بود که در همان ناحیه جغرافیایی قرار داشتهاست. این نشان میدهد که یک دلیل برای اختراع ضرب سکه در آن ناحیه، افزایش سود حاصل از ضرب سکه با ایجاد یک واحد پولی با مقدار طلای کمتر نسبت به فلز متداول در گردش آن زمان بودهاست.
الکتروم در اوایل هزاره سوم پیش از میلاد در پادشاهی باستانی مصر، بعنوان پوشش بیرونی هرم در بالای هرمهای باستانی مصر و ستونهای هرمی شکل ناقص بکار برده شدهاست. همچنین از این آلیاژ در ساخت ظروف محتوی نوشیدنی استفاده میشود. نخستین سکههای فلزی از الکتروم ساخته شدهاند. تاریخ ساخت آن به انتهای قرن هفتم یا آغاز قرن ششم پیش از میلاد برمی گردد. چندین دهه است که مدالهای اعطاشده بعنوان جایزه نوبل از طلای سبز آبکاری شده با طلا ساخته شدهاند (طلای سبز ساخته شده با روکش طلا).