انحراف اولیه
نظریهٔ انحراف اولیه و ثانویهٔ لمرت / From Wikipedia, the free encyclopedia
انحراف اولیه (به انگلیسی: Primary Deviance) مرحله اولیه در تعریف رفتار انحرافی است که ادوین لمرت (۸ می ۱۹۱۲–۱۰ نوامبر ۱۹۹۶) استاد جامعهشناسی در دانشگاه کالیفرنیا آن را ارائه کرد.[1] انحراف اولیه را به عنوان درگیر شدن در عمل اولیه انحراف تصور میکند. این در سراسر جامعه بسیار رایج است زیرا همه در نقض فرم اساسی شرکت میکنند.[2] انحراف اولیه منجر به درونی کردن هویت انحرافی در شخص نمیشود، بنابراین فرد خودپنداره خود را تغییر نمیدهد تا این هویت انحرافی را شامل شود. انحراف ثانویه ممکن است به وقوع بپیوندد تا زمانی که عمل برچسب گذاری یا برچسب گذاری نشود. به گفته ادوین لمرت، انحراف اولیه اعمالی است که توسط فرد انجام میشود و به آنها اجازه میدهد برچسب انحرافی را با خود حمل کنند.[3]