انسولین (دارو)
From Wikipedia, the free encyclopedia
انسولین یک هورمون پروتئینی است که به عنوان دارو برای درمان قند خون بالا استفاده میشود.[4] این دارو در دیابت نوع ۱، دیابت نوع ۲، دیابت حاملگی و عوارض دیابت مانند کتواسیدوز دیابتی و بیماریهای سندرم هایپراسمولار هیپرگلیسمیک استفاده میشود.[5] همچنین این ماده به همراه گلوکز برای درمان سطح بالای پتاسیم خون استفاده میشود.[6] به طور معمول به صورت تزریق زیرجلدی تجویز میشود، اما برخی از اشکال نیز ممکن است به صورت تزریق وریدی یا عضلانی استفاده شوند.[7]
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Humulin, Novolin, Insuman, others |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a682611 |
دادهها |
|
روش مصرف دارو | زیر جلدی، وریدی، عضلانی، استنشاقی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی | |
شناسهها | |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
جرم مولی | 5793.5999 g/mol |
چگالی | 1.09[2] g/cm3 |
نقطه ذوب | ۲۳۳ درجه سلسیوس (۴۵۱ درجه فارنهایت) [3] |
عارضه جانبی شایع ای ندارد افت قند خون است.[7] سایر عوارض جانبی ممکن است شامل درد یا تغییرات پوستی در محل تزریق، افت پتاسیم خون و واکنشهای آلرژیک باشد. استفاده در دوران بارداری برای کودک نسبتاً بی خطر است. انسولین را میتوان از لوزالمعده خوک یا گاو تهیه کرد.[8] گونههای انسانی را میتوان با اصلاح گونههای خوک یا فناوری نوترکیب تولید کرد.[9] انسولین در سه نوع اصلی، شامل کوتاه اثر (مانند انسولین رگولار)، متوسط اثر (مانند انسولین انپیاچ (NPH)) و طولانی اثر (مانند انسولین گلارژین) وجود دارد.[10]
انسولین برای اولین بار در سال ۱۹۲۲ توسط چارلز بست و فردریک بنتینگ به عنوان دارو در کانادا استفاده شد.[11][12] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد.[13] در سال ۲۰۱۷، انسولین انسانی با بیش از ده میلیون نسخه، ۷۳ امین داروی رایج در ایالات متحده بود.[14][15]