ایالت سائو
From Wikipedia, the free encyclopedia
سائو (به چینی: 曹)؛ یک ایالت خراجگزار دودمان ژو در چین باستان بود. این ایالت حدود قرن یازدهم پیش از میلاد توسط سائو شو ژندو (曹叔振鐸؛ متوفی ۱۰۵۳ پ. م)، که پسر پادشاه ون ژو و برادر کوچکتر پادشاه وو ژو بود؛ تأسیس شد. مرکز ایالت سائو، تائوکیو (陶丘)، در حدود منطقه امروزی شهرستان دینگتائو، استان شاندونگ بود. این ناحیه در منطقه هموار دشت شمال چین واقع شده بود که در حدود ۵۰ مایلی شرق نقطهای که در آن مسیر فعلی رودخانه زرد از شرق به شمال شرقی تغییر می کند. در شمال غربی آن، وی، در شمال شرقی لو و در جنوب شرقی سونگ قرار داشت.[1]
اطلاعات اجمالی ایالت سائو 曹國/曹国سائو, پایتخت ...
ایالت سائو 曹國/曹国 سائو | |
---|---|
سده ۱۱ پیش از میلاد–۴۸۷ پیش از میلاد | |
ایالت سائو در دودمان ژو | |
پایتخت | تائوچیو (陶丘) |
زبان(های) رایج | چینی باستان |
حکومت | خانی |
تاریخ | |
• بنیانگذاری | سده ۱۱ پیش از میلاد |
• فروپاشی | ۴۸۷ پیش از میلاد |
بستن