باتری جریان
From Wikipedia, the free encyclopedia
باتری جریان یا باتری جریان ردوکس (پس از کاهش-اکسیداسیون )، نوعی سلول الکتروشیمیایی است که در آن انرژی شیمیایی توسط دو جزء شیمیایی حل شده در مایعاتی که از طریق سیستم در طرفهای جداگانه یک غشاء پمپ میشوند، تامین میشود. [2] [3] انتقال یون در داخل سلول (همراه با جریان الکتریکی از طریق یک مدار خارجی) از طریق غشاء رخ می دهد در حالی که هر دو مایع در فضای مربوط به خود گردش می کنند. ولتاژ سلول از نظر شیمیایی توسط معادله نرنست تعیین می شود و در کاربردهای عملی از 1.0 تا 2.43 ولت متغیر است. ظرفیت انرژی تابعی از حجم الکترولیت و توان تابعی از سطح الکترودها است.
باتری جریان ممکن است مانند پیل سوختی (جایی که سوخت مصرفشده استخراج میشود و سوخت جدید به سیستم اضافه میشود) یا مانند باتری قابل شارژ (که در آن منبع انرژی الکتریکی باعث احیای سوخت میشود) استفاده شود. در حالی که باتریهای جریان دارای مزایای فنی خاصی نسبت به باتریهای قابل شارژ معمولی با مواد جامد الکتریکی هستند، مانند مقیاس مطلق قدرت (تعیین شده توسط اندازه پشته) و انرژی (تعیین شده توسط اندازه مخازن)، چرخه طولانی و عمر سالانه، هزینه کل مالکیت بالقوه کمتر است، همه باتریهای جریان از بازده انرژی چرخه پایینتری (50 تا 80 درصد) در مقایسه با باتریهای لیتیوم یون سوخته میشود. این بازده انرژی پایین ناشی از نیاز به کارکردن باتریهای جریان با چگالی جریان بالا (>= 100 میلی آمپر بر سانتیمتر مربع) برای کاهش اثر متقاطع داخلی (از طریق غشاء/جداکننده داخل هر سلول) و کاهش هزینههای برق است. (اندازه پشته ها).