مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین
دستهای از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب / From Wikipedia, the free encyclopedia
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین با نام مخفف اساسآرآیها (SSRIs) دستهای از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان افسردگی و برخی از انواع اختلالات اضطرابی و اختلالات شخصیتی کاربرد دارند. اساسآرآیها پرتجویزترین گروه از داروهای ضدافسردگی در ایالات متحده و برخی کشورهای دیگر هستند و تمام آنها بهجز فلووکسامین برای درمان اختلال افسردگی اساسی پذیرفته شدهاند. وحشتزدگی، اختلال وسواس فکری عملی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال تنشزای پس از رویداد از دیگر بیماریهایی هستند که ادارهٔ دارو و غذای ایالات متحده یک یا چند نوع از این داروها را برای درمان آنها تأیید کردهاست.[1] بر این باورند که این داروها میزان سروتونین برون-سلولی را افزایش میدهند و این کار را از راهِ جلوگیری بازجذب سریع سروتونین در گیرندههای عصبی پیش سیناپسی انجام میدهند. در نتیجه، غلظت سروتونین در شکاف سیناپسی بالا میرود و سروتونین بیشتری در اختیار گیرندههای پس سیناپسی قرارمیگیرد. اساسارآیها تا حدی بر انتقالدهندههای نوراپینفرین و دوپامین هم مؤثر هستند.
مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین | |
---|---|
کلاس دارویی | |
شناسههای دستهبندی | |
موارد مصرف | Depression |
کد ایتیسی | N06AB |
هدف زیستی | Serotonin transporter |
دادههای بالینی | |
در وبگاه دراگز | Drug Classes |
سازمان مصرفکنندگان | Best Buy Drugs |
پیوند به بیرونی | |
سمپ | D017367 |
در ویکیداده |