بالدوین چهارم اورشلیم
From Wikipedia, the free encyclopedia
بالدوین چهارم اورشلیم (انگلیسی: Baldwin IV of Jerusalem؛ ۱۱۶۱–۱۱۸۵) که با نام پادشاه جذامی (Leper King) نیز شناخته میشود، پادشاه اورشلیم در میان سالهای ۱۱۷۴ تا هنگام مرگش در ۱۱۸۵ میلادی بود.
بالدوین چهارم اورشلیم | |
---|---|
پادشاه اورشلیم | |
سلطنت | ۱۱ ژوئیه ۱۱۷۴ – مارس ۱۱۸۵ |
تاجگذاری | ۱۵ ژوئیه ۱۱۷۴ |
پیشین | امالریک |
جانشین | بالدوین پنجم (بهعنوان شاه تکی) |
پادشاه مشترک | بالدوین پنجم (۱۱۸۳–۱۱۸۵) |
زاده | میانهٔ ۱۱۶۱ پادشاهی اورشلیم |
درگذشته | میان مارس و مهٔ ۱۱۸۵ (۲۴ سال) پادشاهی اورشلیم |
آرامگاه | |
خاندان | آنژو |
پدر | امالریک اورشلیم |
مادر | آگنس کورتنی |
او پسر امالریک یکم، پادشاه اورشلیم، و آگنس کورتنی بود که در میانه ۱۱۶۱ میلادی به دنیا آمد. اگرچه ازدواج امالریک و آگنس در سال ۱۱۶۳ باطل اعلام شد اما بالدون و خواهرش سیبلا هر دو از جانب پاپ الکساندر سوم فرزندان قانونی و شرعی آمالریک بهشمار آمدند. در ایام کودکی بود که نخستین نشانه جذامی او توسط ویلیام صوری بر همگان آشکار شد. با مرگ آمالریک در سال ۱۱۷۴ او به عنوان جانشین پدرش تاجگذاری کرد اما به علت اینکه هنوز به سن قانونی نرسیده بود، ریموند کنت طرابلس نایب حکومت او شد تا یک سال بعد خود بالدوین زمام حکومت را در دست بگیرد.
او در ۱۶ سالگی و در سال ۱۱۷۷ صلاحالدین ایوبی، سلطان مصر و شام را در نبرد مونتگیسارد شکست داد؛ با این حال پس از شکست نیروهایش در نبرد مرج العیون، با صلاحالدین توافق صلحی را برقرار کرد. در سال ۱۱۸۰ ریموند با سپاهی به سمت اورشلیم لشکر کشید تا بالدوین را خلع و خواهرش سیبلا را به ازدواج فرد مدنظرش درآورد. اما پیش از این، بالدوین سیبلا را با اصرار مادرش به ازدواج گی لوزینیان درآورده بود. از سال ۱۱۸۳ بیماری او شدت یافت به گونهای قادر به سوار شدن بر اسب نبود و قدرت بینایی او نیز به شدت آسیب دیده بود. او پیش از مرگ، خواهرزاده خویش را به عنوان جانشین خود انتخاب و ریموند را به عنوان نایب حکومت او برگزید. او سرانجام در ۱۱۸۵ درگذشت و خواهرزادهاش با عنوان بالدوین پنجم جانشین او شد.