تهمت خون
From Wikipedia, the free encyclopedia
تهمت خون[1][2] تهمتی است به یهودیان[3][4][5] که بیان میدارد آنها بچههای غیریهودیان (جنتیل) را دزدیده و میکشتند تا از خون آنها در بخشی از مناسک مذهبی خود در جریان عید پسح استفاده کنند.[1][2][6] این ادعاها -و همچنین مسموم کردن آب چاه و بی حرمتی به نان مقدس- از نظر تاریخی از ریشههای اصلی آزار یهودیان اروپایی بوده است.[4]
تهمتهای خون معمولاً میگویند که یهودیان برای پختن مصا برای پسح به خون انسان نیاز دارند.[7] در بعضی موارد در طول تاریخ کودک قربانی شده به صورت یک شهید در بین مسیحیان مورد احترام قرار میگرفت و بعضی اوقات لقب سنت به او داده میشد. از آن جمله میتوان به داستان ویلیام نورویچ و سیمون ترنت اشاره کرد. بر اساس نوشته والتر لاکوئر در طول تاریخ حدود ۱۵۰ داستان تهمت خون علیه یهودیان اتفاق افتاده است که باعث دستگیری و کشتار آنها شده است.