تورم کیهانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در کیهانشناسی فیزیکی، تورم کیهانی یا تورم به انبساط جهان اولیه با سرعتی بسیار بیشتر از سرعت نور اشاره دارد. دوره تورمی جهان از ۱۰−۳۶ ثانیه پس از مهبانگ تا ۱۰−۳۳ یا ۱۰−۳۲ ثانیه پس از آن به طول انجامید. پس از پایان دورهٔ تورمی نیز جهان به انبساط خود با سرعتی کمتر ادامه داد.
فرضیهٔ تورمی توسط فیزیکدان آمریکایی به نام الن گوث در سال ۱۹۸۰ پیشنهاد شد.[5] در هفدهم مارس ۲۰۱۴، اخترفیزیکدانان BICEP2 اعلام کردند که موفق به آشکارسازی امواج گرانشی تورمی در طیف توان حالت بی شدند و این بهمنزلهٔ تأیید محکمی بر نظریهٔ گوث بود. .[1][2][3][4][6]
تورم ساختار بزرگمقیاس جهان را توضیح میدهد. اغتشاشات کوانتومی در منطقهٔ میکروسکوپیِ تورمی بهاندازهٔ کیهان بزرگ شده و به دانههایی برای شکلگیری ساختار در جهان تبدیل میشوند. (شکلگیری و تکامل کهکشانها و تشکیل ساختار را ببینید)[7] همچنین بسیاری از فیزیکدانان بر این باور هستند که نظریهٔ تورمی میتواند توضیح دهد که چرا جهان از همهٔ جهات یکسان بهنظر میرسد(همسانگردی جهان)، چرا تابش زمینهٔ کیهانی توزیع یکنواختی در همهجا دارد، چرا جهان تخت است، و همچنین چرا تاکنون هیچ تکقطبی مغناطیسی مشاهده نشدهاست.
بااینکه هنوز سازوکار تورم از دیدگاه فیزیک ذرات دانسته نیست، اما براساس تصویر سادهای که در دست هست، پیشبینیهایی انجام شده که توسط آزمایشها نیز تأیید شدهاند.[8] هماکنون تورم جزئی از مدل استاندارد مهبانگ در کیهانشناسی است. ذره یا میدان فرضی که مسئول تورم بودهاست، اینفلاتون نام گرفتهاست.[9]