جایگاه اتصال
From Wikipedia, the free encyclopedia
جایگاه اتصال در بیوشیمی و زیستشناسی مولکولی، ناحیه ای بر روی درشتمولکول مانند پروتئینی است که با ویژگی خاص به مولکول دیگری متصل میشود.[1] شریک اتصال ماکرومولکول اغلب به عنوان لیگاند شناخته میشود.[2] لیگاندها ممکن است شامل سایر پروتئینها (در نتیجه تعامل پروتئین و پروتئین)،[3] بسترهای آنزیمی، پیام رسانهای دوم، هورمونها یا تعدیل کنندههای آلوستریک باشند. رویداد اتصال غالباً، اما نه همیشه، با یک تغییر شکل ساختاری همراه است که عملکرد پروتئین را تغییر میدهد.[4] اتصال به محلهای اتصال پروتئین اغلب برگشتپذیر (گذرا و غیر کووالانسی) است، اما همچنین میتواند برگشتپذیر کووالانسی باشد[5] یا غیرقابل برگشت است.