جغرافیای موریتانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
موریتانی کشوری است در غرب قاره آفریقا و هم جزئی از منطقه ساحل صحرا و هم جزئی از مغرب عربی بهشمار میآید. این کشور بهطور کلی مسطح است و ۱۰۳۰۷۰۰ کیلومتر مربع آن دشتهای خشک و وسیعی را تشکیل میدهد که گاه توسط برآمدگیهای صخرهای شکسته شدهاست.
موریتانی از شمال غرب به صحرای غربی، از شمال شرق به الجزایر، از جنوب شرق به مالی و در جنوب به سنگال محدود میشود. از غرب، این کشور با اقیانوس اطلس هممرز است و خط ساحلی آن تقریباً ۷۵۴ کیلومتر امتداد دارد. مرزهای موریتانی توسط استعمارگران فرانسوی و اسپانیایی ترسیم شدهاند، که این امر صاف بودن خطوط آن را توضیح میدهد.
بیشتر جمعیت در شهرهای نواکشوت (پایتخت) و نواذیبو و در امتداد رودخانه سنگال در بخش جنوبی کشور متمرکز شدهاند. بخش اعظم موریتانی بخشی از صحرای بزرگ آفریقا است. تا دهه ۱۹۷۰ که خشکسالی بیشتر این منطقه از آفریقا را تحت تأثیر قرار داد، بخش بزرگی از جمعیت موریتانی کوچنشین بودند. ثروت این کشور در ذخایر معدنی گسترده و مناطق ماهیگیری غنی در اقیانوس اطلس نهفتهاست. ثروت معدنی کشور شامل ذخایر بزرگ سنگ آهن، مس و گچ است که همگی در حال بهرهبرداری هستند و همچنین برخی منابع نفتی.[1]
این کشور به ۱۵ استان تقسیم شده و پایتخت آن نواکشوت (در زبان بربر به معنی جای بادخیز) در کرانه اقیانوس اطلس واقع شدهاست. دو شهر بزرگ دیگر آن عبارتند از نوادیبو، در شمال، و روسو، در جنوب. سه فرودگاه اصلی کشور فرودگاه بینالمللی نواکشوت-ام تونسی، فرودگاه بینالمللی نوادیبو و فرودگاه تازادیت هستند.