![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/F%25C3%25A9licien_Rops_-_Pornokrat%25C3%25A8s_-_1878.jpg/640px-F%25C3%25A9licien_Rops_-_Pornokrat%25C3%25A8s_-_1878.jpg&w=640&q=50)
جنبش دکادنس
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنبش دکادنس (به فرانسوی décadence، «زوال») یک جنبش هنری و ادبی بود که در اواخر قرن نوزدهم، در اروپای غربی شکل گرفت و از ایدئولوژی زیباییشناختی افراطی و ساختگی پیروی میکرد.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/F%C3%A9licien_Rops_-_Pornokrat%C3%A8s_-_1878.jpg/640px-F%C3%A9licien_Rops_-_Pornokrat%C3%A8s_-_1878.jpg)
جنبش دکادنس در فرانسه شکوفا شد و سپس به سراسر اروپا و ایالات متحده گسترش یافت.[1] ویژگی این جنبش اعتقاد به برتری فانتزی انسانی[2][3][4] و لذتگرایی زیباییشناختی[5][6][7][8][9][10][11] بر منطق و دنیای طبیعی است.[12][4]
مفهوم دکادنس به قرن هجدهم برمیگردد، بهویژه از نوشتههای مونتسکیو، فیلسوف عصر روشنگری که اظهار داشت دکادنس (انحطاط) امپراتوری روم بهدلیل زوال اخلاقی و از دست دادن معیارهای فرهنگی آن است.[13] هنگامی که محقق لاتین دزیره نیزارد به ادبیات فرانسه روی آورد، ویکتور هوگو و رمانتیسیسم را با دکادنس روم مقایسه کرد، یعنی مردانی که هنر و ارزشهای فرهنگی خود را بهخاطر لذت قربانی میکردند. او میل به توصیف، عدم پایبندی به قواعد متعارف ادبیات و هنر، و زیادهروی و عشق به زبان را بذرهای جنبش دکادنس شناسایی کرد.[8]