حرکت پرتابه
From Wikipedia, the free encyclopedia
حرکت پرتابه (به انگلیسی: Projectile motion) شکلی از حرکت است که توسط یک جسم یا ذره (پرتابه) تجربه میشود که در یک میدان گرانشی مانند از سطح زمین پرتاب میشود و تنها تحت تأثیر گرانش در امتداد یک مسیر منحنی حرکت میکند. در مورد خاص حرکت پرتابه روی زمین، اکثر محاسبات تأثیرات مقاومت هوا را غیرفعال و ناچیز فرض میکنند. مسیر منحنی اجسام در حرکت پرتابه توسط گالیله به عنوان یک سهمی نشان داده شد، اما ممکن است در موارد خاص زمانی که مستقیماً به سمت بالا یا پایین پرتاب میشود، یک خط مستقیم باشد. مطالعه چنین حرکاتی بالستیک نامیده میشود و چنین مسیری یک مسیر بالستیک است. تنها نیروی با اهمیت ریاضی که بهطور فعال بر جسم اعمال میشود، گرانش است که به سمت پایین عمل میکند، بنابراین به جسم یک شتاب رو به پایین به سمت مرکز جرم زمین میدهد. به دلیل اینرسی جسم، هیچ نیروی خارجی برای حفظ مولفه سرعت افقی حرکت جسم مورد نیاز نیست. در نظر گرفتن دیگر نیروها، مانند کشش آیرودینامیکی یا نیروی محرکه داخلی (مانند موشک)، نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتری دارد. موشک بالستیک موشکی است که فقط در طول مرحله نسبتاً کوتاه اولیه پرواز هدایت میشود و مسیر باقیمانده آن توسط قوانین مکانیک کلاسیک کنترل میشود.
بالستیک (از یونان باستان βάλλειν bállein 'پرتاب کردن') علم دینامیک است که به پرواز، رفتار و اثرات پرتابه ها، به ویژه گلوله ها، بمب های هدایت نشده، موشک ها یا موارد مشابه می پردازد.
معادله ابتدایی بالستیک تقریباً هر عاملی را به جز سرعت اولیه و شتاب ثابت گرانشی فرضی نادیده می گیرد. راه حل های عملی یک مسئله بالستیک اغلب مستلزم ملاحظات مقاومت هوا، بادهای متقابل، حرکت هدف، شتاب متغیر به دلیل گرانش، و در مسائلی مانند پرتاب موشک از نقطه ای روی زمین به نقطه دیگر، چرخش زمین است. راهحلهای ریاضی دقیق مسائل عملی معمولاً دارای راهحلهای بسته نیستند و بنابراین برای پرداختن به روشهای عددی نیاز دارند.