خوان خرمن روستیو
From Wikipedia, the free encyclopedia
خوان خرمن روستیو (انگلیسی: Juan Germán Roscio; ۲۷ مهٔ ۱۷۶۳ – ۱۰ مارس ۱۸۲۱) سیاستمدار، دیپلمات، وکیل، روزنامهنگار، و نویسنده اهل ونزوئلا با ریشه و اصالتی ایتالیایی بود. او به عنوان وزیر امور خارجه از کاراکاس[1] اولین وزیر امور خارجه ونزوئلا و به عنوان رئیس اجرایی در اولین دولت جمهوری ونزوئلا خدمت کرد. او همچنین سردبیر اصلی اعلامیه استقلال ونزوئلا و معمار اصلی قانون اساسی ونزوئلا در سال ۱۸۱۱ و قوانین انتخابات برای انتخاب اولین کنگره بود[2] او همچنین رئیس کنگره آنگستورا در سال ۱۸۱۹ و همچنین معاونت رئیس جمهور در کلمبیای بزرگ را بر عهده داشتهاست.
اطلاعات اجمالی خوان خرمن روستیو, نخستین وزیر امور خارجه ونزوئلا ...
خوان خرمن روستیو | |
---|---|
نخستین وزیر امور خارجه ونزوئلا | |
دوره مسئولیت ۲۵ آوریل ۱۸۱۰ – ۲ مارس ۱۸۱۱ | |
رئیسجمهور | کریستوبال مندوزا |
پیش از | پدرو گوال |
معاون رئیس جمهور در کلمبیای بزرگ | |
دوره مسئولیت ۲۱ مارس ۱۸۲۰ – ۱۰ مارس ۱۸۲۱ | |
رئیسجمهور | سیمون بولیوار |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۷ مهٔ ۱۷۶۳ گوآریکو |
درگذشته | ۱۰ مارس ۱۸۲۱ (۵۷ سال) کوکوتا |
ملیت | ونزوئلا |
تخصص | وکیل، سیاستمدار |
امضا |
بستن