خودهمبستگی
From Wikipedia, the free encyclopedia
خودهمبستگی[1] (به انگلیسی: autocorrelation)، همبستگیِ متقابلِ سیگنال (دادهها) با خودش است. بهطور غیررسمی، خودهمبستگی، همسانیِ (شباهت) سیگنال (دادهها) با نسخهٔ شیفتیافتهٔ خود است.
خودهمبستگی، ابزاری ریاضی برای یافتن الگوهای تکراری (مانند حضور یک سیگنال متناوب در نویز)، یا شناسایی یک فرکانس مشخص در سیگنالی دارای فرکانسهای هارمونیک است. از خودهمبستگی، اغلب در پردازش سیگنال برای تحلیل توابع یا دادهها از جمله تحلیل حوزه زمان سیگنالها استفاده میشود.