دیوان عالی ایالات متحده آمریکا
عالیترین نهاد قضایی کشور ایالات متحدهٔ آمریکا و مرجع تفسیر قانون اساسی این کشور / From Wikipedia, the free encyclopedia
دیوان عالی ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: Supreme Court of the United States) بالاترین جایگاه را در هرم قضایی آمریکا را به خود اختصاص داده و به «دادگاه نهایی» معروف است. این دیوان آخرین دادگاهی است که طرفین میتوانند تجدیدنظر از حکم را از آن درخواست کنند. دیوان از ۹ قاضی تشکیل شده و مانند قضات فدرال، توسط رئیس جمهور منصوب میشوند و تأیید مجلس سنا را هم نیاز دارند. قضات دیوان عالی (در هر دو سطح فدرال و ایالتی) را قضات دیوان (justices) و قضات دادگاه سطح پایینتر به قضات عادی (judge) موسوم هستند.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
دیوان عالی ایالات متحده آمریکا | |
---|---|
بنیانگذاری | ۱۷۸۹ |
روش ترکیب | Department |
قدرتگرفته از | قانون اساسی ایالات متحده آمریکا |
دوره قضاوت قاضی | مادامالعمر |
شمار اعضا | ۹، طبق اساسنامه |
وبگاه |
دیوان عالی آمریکا (همه) احکام را به صورت اتوماتیکوار مورد بازبینی قرار نمیدهد و اختیار گستردهای برای پذیرش یا رد دادخواستهای استینافی دارد. دعاوی محدودی هستند که بدواً باید در دیوان مطرح شوند (بدون اینکه قبلاً در محکمه دیگر مطرح شده باشند) چرا که دیوان عالی محکمهای استینافی است. اگر یک طرف بخواهد، دیوان نسبت به موضوعی رسیدگی کند باید درخواست رسیدگی در دادگاه عالی را در دادگاه ثبت کند که این درخواست رسمی برای رسیدگی به موضوع در دیوان محسوب میشود. دیوان ملزم نیست همه دادخواستها را قبول کند و در واقع تعداد کمی از پروندهها برای بررسی در دیوان پذیرفته میشوند. دست کم چهار قاضی از قضات دیوان باید قبول کنند که موضوع فدرالی مهم وجود دارد تا درخواست رسیدگی (استینافی) پذیرفته شود.[2]
به علاوه، دیوان عالی آمریکا مرجع تفسیر قانون اساسی ایالات متحده آمریکا است.[3]