روحالقوانین
From Wikipedia, the free encyclopedia
روح قانون یا روحالقوانین (به فرانسوی: De l'esprit des lois، در اصل De l'esprit des loix)، (به انگلیسی: The Spirit of Law)[1] رسالهای در مورد نظریه سیاسی و همچنین پیشگامی است. کار در حقوق تطبیقی توسط مونتسکیو منتشر شده در 1748.[2] در ابتدا به صورت ناشناس منتشر شد، همانطور که معمول بود، نفوذ آن در خارج از فرانسه با ترجمه سریع آن به زبانهای دیگر کمک شد. در سال ۱۷۵۰ توماس نوجنت اولین ترجمه انگلیسی را منتشر کرد.[3] در سال ۱۷۵۱ کلیسای کاتولیک روم De l'esprit des lois را به فهرست کتابهای ممنوعه خود (فهرست کتابهای ممنوعه) اضافه کرد.
نویسنده(ها) | شارل دو مونتسکیو |
---|---|
کشور | فرانسه |
زبان | فرانسوی |
موضوع(ها) | قانون |
گونه(های) ادبی | غیر داستانی |
تاریخ نشر | 1748 |
انتشار به انگلیسی | 1750 |
گونه رسانه | کاغذ |
متن اصلی | [[s:fr:De l’esprit des lois|]] در فرانسوی ویکینبشته |
ترجمه | روحالقوانین در ویکینبشته |
رساله مونتسکیو، که قبلاً بهطور گسترده منتشر شده بود، تأثیر زیادی بر کار بسیاری دیگر داشت، به ویژه: کاترین کبیر، که ناکاز (آموزش) را تهیه کرد. بنیانگذاران قانون اساسی ایالات متحده؛ و الکسیس دو توکویل، که روشهای مونتسکیو را در مطالعه جامعه آمریکا به کار برد، در دموکراسی در آمریکا. زمانی که مکالی در مقاله خود با عنوان «ماکیاولی» در سال ۱۸۲۷ نوشت که «احتمالاً از شهرت گستردهتری نسبت به هر نویسنده سیاسی اروپای مدرن برخوردار است» به اهمیت تداوم مونتسکیو اشاره کرد.[4]
مونتسکیو گفت که او بیست سال را صرف تحقیق و نوشتن De l'esprit des lois کردهاست،[5] که طیف وسیعی از موضوعات از جمله حقوق، زندگی اجتماعی و مطالعه انسانشناسی را پوشش میدهد. در این رساله، مونتسکیو استدلال میکند که نهادهای سیاسی برای موفقیتشان باید جنبههای اجتماعی و جغرافیایی یک جامعه خاص را منعکس کنند. او خواستار یک نظام حکومتی مبتنی بر قانون اساسی با تفکیک قوا، حفظ قانونمندی و آزادیهای مدنی و پایان بردگی است.[6]