روش سقراطی
From Wikipedia, the free encyclopedia
روش سقراطی که به نامهایی چون روش افلاطونی،[1] اِلِنخوس(بازجویی)[2] و دیالکتیک (جدل)[1] نیز خوانده شده؛ روشی برای مباحثه است که بر اساس سؤال و جواب متوالی و هدفمند بناشده باشد بهطوریکه با اختیار موضع طرف مقابل، ابتدا موافقت و همراهی او جلب شود و سپس تناقضات استدلالهای او آشکار شده و با استفاده از موضع خود شخص، مدعایش رد شود.[3]
پرسشگری سقراطی، نوعی گفتگو بر اساس پرسش و پاسخهای متوالی و هدفمند است. در این روش با شناسایی دقیق و بدون قضاوت درباره نگرش و موضع طرف مقابل، ابتدا با موضع او موافقت و همراهی میشود تا متوجه شود که پرسشگر می تواند به درستی از نگاه و منظر او به موضوع یا مساله نگاه کند و سپس با طرح سولات صادقانه و جستجوگرایانه، تناقضات استدلال های او را آشکار و با استفاده از موضوع خود شخص، مدعایش رد میشود.[4]