ریپ ون وینکل
From Wikipedia, the free encyclopedia
«ریپ ون وینکل» داستان کوتاهی از نویسنده آمریکایی واشینگتن ایروینگ است که اولین بار در سال ۱۸۱۹ منتشر شد. داستان یک روستایی هلندی-آمریکایی در آمریکای مستعمراتی به نام ریپ ون وینکل را دنبال میکند که با هلندیهای مرموزی دیدار میکند، نوشیدنی الکلی تقطیری آنها را میخورد و در کوههای کتسکیل به خواب میرود. او ۲۰ سال بعد در دنیایی بسیار تغییر یافته بیدار میشود و وقوع انقلاب آمریکا را تجربه نکردهاست.
ایروینگ با الهام از گفتوگوی نوستالژی با برادر زن خود که آمریکایی بود و خارج از این کشور زندگی میکرد، داستان را در حالی که بهطور موقت در بیرمنگام انگلستان زندگی میکرد، نوشت. این کتاب در مجموعه، اسکچ بوک جفری کرین، گنت منتشر شد. در حالی که داستان در کوههای کتسکیل نیویورک در نزدیکی جایی که ایروینگ بعداً در آنجا اقامت گزید رخ میدهد، او اعتراف کرد: «پیش از این که داستان را نوشتم، هیچگاه در کستکیل نبودم.»[1]