زنان در ادبیات فارسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جایگاه زنان در ادبیات فارسی از دو سو قابل بررسی است: اول این که نویسندگان و شعرای فارسی چگونه درباره زنان نوشته و از آنها یاد کردهاند، و دوم نگاهی به زنان هنرمندی که در طول تاریخ آثاری در ادبیات فارسی به وجود آورده اند.
ادبیات فارسی منبع پرباری برای پژوهش در مورد نقش زن در طول تاریخ بهدست میدهد. بیشتر اشعار فارسی از زن با دید معشوق، به ویژه معشوقی دست نیافتنی یاد کردهاند. اما پرداختن به نقش های دیگر زن چون مادر، همسر، مربی خانواده، مظهر پارسایی و پرهیزگاری، مظهر خردمندی و سیاستمداری و میهنپرستی نیز در ادبیات فارسی دیده میشود.[1]
این نوشتار در آغاز به جایگاه زنان در ادبیات فارسی (کهن و معاصر) میپردازد و سپس نگاهی به شعرا و نویسندگان زن فارسی زبان میاندازد.