زیستشناسی
شاخهای از علم که به مطالعهٔ جانداران میپردازد / From Wikipedia, the free encyclopedia
زیستشناسی بخشی از علوم هفتگانه است که گونه و شیوهٔ زندگی جانداران را بررسی میکند. این دانش به بررسی ویژگیها و رفتار جانداران، خاستگاه، فرگشت و چگونگی پیدایش گونهها و افراد (جمعیت)، و نیز به بررسی تعامل جانداران با یکدیگر و محیط پیرامونشان میپردازد. (زیستشناسی سامانهها) زیستشناسی، شامل موضوعات و تقسیمبندیهای گستردهای از بسیاری مباحث و رشتههای مختلف میباشد؛ از جمله مهمترین این مشخصات، چهار ویژگی وابسته به هم شامل موارد زیر است که میتوان آنها را اساس زیستشناسی کهن نامید:[1]
- یاختهها (Cells) به عنوان واحد اصلی حیات هستند. (نظریه یاخته)
- گونههای جدید و صفات موروثی، محصول فرگشت هستند.
- ژنها واحد اصلی وراثت هستند.
- جانداران محیط داخلی خود را برای حفظ یک وضعیت پایدار و ثابت حفظ میکنند.
اطلاعات اجمالی
| ||||
زیستشناسی به مطالعه جانداران میپردازد.
|
بستن
رشتههای اصلی زیستشناسی به وسیله مقیاسی که در آن، جاندارانی که پیشتر مطالعه شدهاند، گونههای جانداران مورد مطالعه و روشهای استفادهشده در مطالعه آنها، تعریف میشود:
- بیوشیمی، مطالعه شیمی اولیه زندگی
- زیستشناسی مولکولی، مطالعه برهمکنشهای پیچیده در میان مولکولهای زیستی
- گیاهشناسی، مطالعه زیستشناسی گیاهان
- جانورشناسی، مطالعه زیستشناسی جانوران
- زیستشناسی سلولی، بررسی واحدهای ساختمانی همه حیات، سلول
- فیزیولوژی، بررسی عملکردهای فیزیکی و شیمیایی بافتها، اندامها و دستگاه زیستی هر جاندار
- زیستشناسی فرگشتی، بررسی فرایندهایی که تنوع زیستی را ایجاد میکنند.
- بومشناسی بررسی فعل و انفعالات جانداران در محیط خود.[2]