ساقی یا میریز به فردی گفته میشود که آب یا شراب به دیگری دهد.[1] در اصطلاح عارفان واسطه فیض الهی است[2] و ادبیات فارسی مشحون است از اشعاری که خطاب به ساقی سروده شدهاند به حدی که منظومههای ساقینامه نیز به وجود آمدهاند. بهطور مثال حافظ میگوید:
ساقیا لطف نمودی قدحت پر می باد | که به تدبیر تو تشویش خمار آخر شد |
یا که شیخ بهایی سرودهاست:
ساقیا بده جامی زان شراب روحانی | تا دمی برآسایم زین حجاب ظلمانی |
ساقی در بسیاری از اشعار ممدوح است و مدح ساقی گاهی تا جایی پیش میرود که با معشوق برابری میکند. معروفترین ساقینامه متعلق به نظامی گنجوی، حافظ و رضیالدین آرتیمانی است[2] اگرچه خیام نیز شعرهایی دربارهٔ شرابخواری دارد.[3]
- شراب ایرانی
- شراب شیراز
- شرابخواری در ایران
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.