سایوز۱۸آ

سایوز-۱۸آ (به روسی: Союз 18)(به معنای اتحاد ۱۸)(همینطور شناخته شده با نام های دیگر مانند پرواز شماره۳۶ 7K-T و شکست ۵ آپریل) یک مأموریت سرنشین دار سازمان فضایی شوروی به مقصد سالیوت-۴ بود که به دلیل عدم کارکرد صحیح بوسترها و شکست در جداشدن از فضاپیما شکست خورد. این پرواز دومین پرواز فضایی فضانوردان این مأموریت بعد از سایوز۱۲ که در آن مأموریت هم با یکدیگر پرواز کردند محسوب می شد. به دلیل جدا نشدن بوستر مرحله سوم از قسمت دوم فضاپیما، سایوز۱۸ بعد از رسیدن به خط کارمن در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری زمین دوباره به منطقه پرواز زیر مداری برگشت و در نهایت در دامنه های پایینی رشته کوه های آلتای و بر روی درختان فرود آمدند. این شکست که حدوداً ۳ ماه قبل از پروژه آپولو-سایوز رخ داد، برای تحت تاثیر قرار ندادن اذهان عمومی و همینطور مقامات آمریکایی توسط روس ها به طور کامل اطلاع رسانی نشد.

سایوز-۱۸آ
اطلاعات کلی مأموریت
نوع مأموریت:	مهندسی هوافضا
سازمان عمل‌کننده:	برنامه فضایی شوروی
طول مأموریت:	۲۱دقیقه/۲۷ثانیه
مدارهای کامل کرده:	در مدار قرار نگرفت
مشخصات فضاپیما
مدل فضاپیما:	سایوز7k-t
وزن پرتاب	۶۸۳۰ کیلوگرم
تعداد فضانوردان:	۲
اسامی فضانوردان:	واسیلی لازارف اولگ گریگوریویچ ماکاروف
کد تماس:	Урал (اورال -Ural)
آغاز و پایان مأموریت
آغاز مأموریت:	۱۵ آپریل ۱۹۷۵–۲۶ فروردین ۱۳۵۴
موشک پرتاب:	موشک سایوز
سایت پرتاب:	پایگاه فضایی بایکونور
پایان مأموریت:	۱۵ آپریل ۱۹۷۵–۲۶ فروردین ۱۳۵۴
سایت فرود:	رشته‌کوه آلتای۵۰°۵۰′ شمالی ۸۳°۲۵′ شرقی
مشخصات مداری
مدار مرجع:	مدار زمین مرکزی
رژیم مداری:	مدار نزدیک زمین
مأموریت‌های وابسته
مأموریت قبلی مأموریت بعدی سایوز۱۷ سایوز۱۸

خدمه مأموریت

شماره	نام	ملیت	تعداد پرواز	نقش	تصویر
۱	واسیلی لازارف		۲	فرمانده
۲	اولگ گریگوریویچ ماکاروف		۱	مهندس پرواز

تصاویر فضانوردان سایوز۱۸آ روی تمبر

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Soyuz 7K-T No.39». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

پیوند به بیرون

• http://www.astronautix.com/s/soyuz18-1.html