سمفونی شماره ۷ (بروکنر)
From Wikipedia, the free encyclopedia
سمفونی شمارهٔ ۷ در می ماژور، هفتمین سمفونی آنتون بروکنر است که میان سالهای ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۳ میلادی تصنیف شده و یکبار در سال ۱۸۸۵ میلادی مورد تجدید نظر قرار گرفتهاست. این سمفونی به لودویگ دوم بایرن اهدا شدهاست. سمفونی هفتم نخستین بار در ۳۰ دسامبر ۱۸۸۴ میلادی به رهبری آرتور نیکیش توسط ارکستر گِواندهاوس در لایپزیگ اجرا شد.
اطلاعات اجمالی سمفونی شماره ۷ (بروکنر), مایهنما ...
سمفونی شماره ۷ (بروکنر) | |
---|---|
آنتون بروکنر | |
مایهنما | می ماژور |
شمارهٔ اثر | WAB 107 |
آفرینش | ۱۸۸۱ (۱۸۸۱)–۱۸۸۳ (۱۸۸۳): |
اهدا شده | لودویگ دوم (بایرن) |
منتشر شده | ۱۸۸۵ (۱۸۸۵) |
اولین ضبط | ۱۹۲۴ (۱۹۲۴) اسکار فیلد، برلیت استاتسکاپل |
موومانها | ۴ |
نخستین اجرا | |
تاریخ | ۳۰ دسامبر ۱۸۸۴ (۱۸۸۴-12-۳۰) |
مکان | Stadttheater, Leipzig |
رهبر ارکستر | آرتور نیکیش |
بستن