سمیه بنت خیاط
From Wikipedia, the free encyclopedia
سمیه بنت خیاط (به عربی: سُمَيَّة بِنْت خَيَّاط) یا سمیه بنت خباط (به عربی: سُمَيَّة بِنْت خَبَّاط) مادر عَمَّار یاسر و اولین زنی است که نزد مسلمانان به عنوان شهید اسلام شناخته میشود.[1]
این نوشتار دربردارندهٔ واژههایی است که اعرابگذاری نشدهاند و خواندنشان بدون اعرابگذاری ممکن است دشوار باشد. لطفاً، برای خواناتر شدن مقاله، این واژهها را اعرابگذاری یا آوانگاری کنید. |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. |
اطلاعات اجمالی سمیه بنت خیاطعربی: سُمَيَّة بِنْت خَيَّاط, زادهٔ ...
سمیه بنت خیاط عربی: سُمَيَّة بِنْت خَيَّاط | |
---|---|
زادهٔ | ۵۵۰ میلادی |
درگذشت | ۶۱۵ میلادی مکه، حجاز، (امروزه) عربستان سعودی |
دیگر نامها | سمیه بنت خباط (سُمَيَّة بِنْت خَبَّاط) |
شناختهشده برای | اولین زن شهید راه اسلام |
همسر(ها) | یاسر بن عامر |
فرزندان | عمار بن یاسر |
والدین | خیاط(پدر) |
بستن
منابع اسلامی میگویند که وی پس از روی آوردن به دین اسلام، با سختی زیادی روبهرو شد.[2]