سیاست در کانادا
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیاست کانادا در چارچوب یک دموکراسی پارلمانی و نوعی سیستم فدرال از دولت پارلمانی با سنتهای دموکراتیک قوی عمل میکند. کانادا، یک سلطنت مشروطه است که در آن پادشاه، رئیس دولت است. این کشور یک نظام چند حزبی دارد که در آن بسیاری از قانونگذاریها، با استخراج و استناد به عرفهای نانوشته و سوابق پارلمان وستمینستر بریتانیا صورت میگیرد که در آن کابینه دولت، از میان نمایندگان مجلس عوام انتخاب میشوند و در آن تمام نمایندهها، حداقل عضو یکی از دو جناح اصلی دولت یا مخالف دولت (اپوزیسیون) هستند. اما این نظام در کانادا، با اعمال برخی تغییرات تکامل یافتهاست: نظام حزبهای کانادا، قویتر از انگلستان است و کسب رأی بیشتر در ورود به مجلس، به عنوان نوعی رای اعتماد در نظر گرفته میشود که عملاً، منجر به کاهش نقش اعضای غیر کابینهای پارلمان میشود. اعضای غیر کابینهای در جناح دولت، و اعضای تازهکار یا کمتر شاخص جناح مخالف، با توجه به اینکه در صندلیهای عقبتر مجلس عوام مینشینند، عقبنشین (به انگلیسی: Backbencher) نامیده میشوند. با این وجود، عقبنشینها میتوانند با حضور در کمیتههای پارلمان، مانند کمیته حسابهای عمومی یا کمیته دفاع ملی، نظر خود را اعمال کنند.
بهطور تاریخی، دو حزب غالب کانادا، حزب لیبرال کانادا و حزب محافظه کار کانادا (یا پیشینیان آن) بودهاند؛ هرچند که در انتخابات ۲۰۱۱، حزب دموکرات جدید (اندیپی) صعود خوبی داشت و حتی به تهدیدی برای دو حزب دیگر تبدیل شد. تاکنون احزاب کوچکتر مانند حزب ملیگرای بلوک کبکوا و حزب سبز کانادا نیز قادر به تأثیرگذاری بر روند سیاسی بودهاند.