شان پن
تهیهکننده، فیلمنامهنویس، بازیگر، نویسنده، و کارگردان آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
شان جاستین پن (انگلیسی: Sean Justin Penn؛ زادهٔ ۱۷ اوت ۱۹۶۰) بازیگر و کارگردان آمریکایی است.[2][3] او بازیگری را در تلویزیون و با حضور در قسمتی از مجموعهٔ تلویزیونی خانه کوچک (۱۹۷۴) به کارگردانی پدرش، لئو پن آغاز کرد. او بازیگری در سینما را در ۱۹۸۱ با حضور در درام شیپور خاموشی آغاز کرد و در دههٔ ۱۹۸۰ در نقشهای گوناگونی از فیلمها، از جمله اوقات خوش در ریجمونت های (۱۹۸۲) و پسران بد (۱۹۸۳) ایفای نقش کرد.
شان پن | |
---|---|
نام هنگام تولد | شان جاستین پن |
زادهٔ | ۱۷ اوت ۱۹۶۰ (۶۳ سال) سنتا مونیکا، کالیفرنیا، ایالات متحده |
پیشه |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۷۴–اکنون |
همسر(ها) |
|
شریک(های) زندگی | شارلیز ترون (۲۰۱۳–۲۰۱۵) |
فرزندان | ۲، از جمله دیلن پن |
والدین | لئو پن آیلین راین |
خویشاوندان | کریس پن (برادر) مایکل پن (برادر) |
پن برای ایفای نقش در درامهای جنایی از فاصله نزدیک (۱۹۸۶)، ایالات گریس (۱۹۹۰) و راه کارلیتو (۱۹۹۳) مورد توجه منتقدان قرار گرفت. او با بازی در درام راه رفتن مرد مرده (۱۹۹۵) به بازیگری برجسته بدل شد و برای نخستین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار گردید. او بار دیگر برای ایفای نقش در درام-کمدی رذل و دوستداشتنی (۱۹۹۹) ساختهٔ وودی آلن و درام من سم هستم (۲۰۰۱) نامزد دریافت دو جایزهٔ اسکار شد.
نقشآفرینی پن در رودخانه مرموز (۲۰۰۳) و میلک (۲۰۰۸) دو جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او بهدنبال داشت. او برای اون خیلی دوستداشتنیه (۱۹۹۷) برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر مرد از جشنواره کن و برای فیلم مستقل جارو جنجال (۱۹۹۸) و ۲۱ گرم (۲۰۰۳) برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در جشنواره فیلم ونیز شد. پن کارگردانی فیلم بلند را در دونده هندی (۱۹۹۱) تجربه کرد و این فعالیت با درام نگهبان گذرگاه (۱۹۹۵) و فیلم معمایی قول (۲۰۰۱) ادامه یافت؛ این سه فیلم با نظرات مثبت منتقدان همراه بودند. چهارمین فیلم بلند او، درام زندگینامهای بهسوی طبیعت وحشی (۲۰۰۷) با استقبال منتقدان همراه بود و نامزد دو جایزهٔ اسکار شد.
پن علاوه بر کار سینمایی، به فعالیتهای سیاسی و اجتماعی نیز پرداختهاست؛ از جمله انتقاد از دولت جرج دبلیو. بوش، تماس با روسای جمهور کوبا و ونزوئلا و کارهای بشردوستانه وی پس از توفند کاترینا در سال ۲۰۰۵ و زمینلرزه ۲۰۱۰ هائیتی.[4]