شیخیه
گروهی از شیعیان دوازده امامی / From Wikipedia, the free encyclopedia
شیخیه یا شیخیگری نام فرقه ای از شیعیان دوازده امامی است که در اوائل قرن ۱۹ میلادی توسط احمد بن زین الدین احسائی بنیانگذاری شد.[1] پس از احمد احسائی بهترتیب شاگردش سید کاظم رشتی و سپس محمدکریمخان کرمانی جانشین شدند. بعد از محمد کریم، شیخیه به دو دسته عمدهٔ کرمانیه و باقریه تقسیم شد. علی محمد باب در هنگام حضور در کربلا از شاگردان سید کاظم رشتی بود. بهطور کلی مکتب شیخیه سعی بر اجرای احکام دین از طریق قرآن و امامان دارد.[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/Shaykhahmad.jpg/260px-Shaykhahmad.jpg)