عینیگرایی (فلسفه)
From Wikipedia, the free encyclopedia
عینیگرایی (به فرانسوی: Objectivité) بیطرفی محقق در فرایند تحقیق و دوری از ارزشها و گرایشهای فردی در بازگویی و واکاوی رویدادها است.[1] ناظر عینیتگرا کوشش میکند تا جهان را مستقل از ذهن خود مشاهده کند و بر این باور است که، فقط و فقط یک حقیقت جدای از نحوهٔ برداشت و تفکر انسان وجود دارد.
در میان فلاسفه ایرانی ابن سینا و ملاصدرا با دو دیدگاه متفاوت به نحوهٔ شناخت عینی انسان از جهان پرداختهاند.[2]