فعل عبارتی در زبان انگلیسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زبان انگلیسی فعل عبارتی، فعل گروهی، فعل دوواژهای، سهواژهای، فعل مرکب، فعل ترکیبی، فعل دو کلمهای، فعل دو قسمتی یا فعل دو بخشی (به انگلیسی: phrasal verb یا multiword verb یا prepositional verb) به عبارت یا گروهواژهای اشاره دارد که شامل یک فعل اصلی به همراه یک یا چند وند است.
فعلهای عبارتی متداول زبان انگلیسی باستان فعلهای پیشونددار جدانشدنی بودند بهطوریکه وند به شکلی جدانشدنی به آغاز فعل متصل میشد. در اواخر دوره زبان انگلیسی میانه، تعداد فعلهای عبارتی به اندازه چشمگیری افزایش پیدا کرد. ویلیام شکسپیر در نمایشنامههای خود بهطور گستردهای از این فعلها استفاده میکرد.
اصطلاح فعلهای عبارتی را نخستین بار استاد دستور زبان انگلیسی به نام لوگان پیرسال اسمیت به کار برد. برخی از فعلهای عبارتی دارای چندین معنا و کاربرد مختلف هستند. دستهای از اسمهای مرکب از معنای مشخصی از یک فعل عبارتی ساخته میشوند.
بسیاری از فعلهای عبارتی بر پایه فعلهای اصلی do, make, go, get, turn و run ساخته میشوند که از لحاظ معنی واژگانی سنخیت بسیار کمی با فعلهای اصلیشان دارند.