فیلتر مکانیکی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فیلتر مکانیکی یک فیلتر پردازش سیگنال است که معمولاً به جای فیلتر الکترونیکی در فرکانسهای رادیویی استفاده میشود. هدف آن همانند یک فیلتر الکترونیکی معمولی است: عبور از یک رنج فرکانسهای خاص، اما مسدود کردن بقیه. فیلتر بر روی ارتعاشات مکانیکی عمل میکند که مشابه سیگنالهای الکتریکی هستند. در ورودی و خروجی فیلتر، مبدل سیگنال الکتریکی ورودی را به سیگنال مکانیکی تبدیل میکنند و سپس از این ارتعاشات مکانیکی پشتیبانی میکنند.
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
اجزای یک فیلتر مکانیکی مستقیماً مشابه عناصر مختلف موجود در مدارهای الکتریکی هستند. عناصر مکانیکی از توابع ریاضی تبعیت میکنند که با عناصر الکتریکی متناظر آنها یکسان هستند. این امر امکان اعمال تحلیل شبکه الکتریکی و روشهای طراحی فیلتر برای فیلترهای مکانیکی را فراهم میآورد. تئوری الکتریکی، یک کتابخانه بزرگ از فرمهای ریاضی ایجاد کردهاست که پاسخهای فرکانسی فیلتر مفیدی را تولید میکنند و طراح فیلتر مکانیکی قادر به استفاده مستقیم از اینها است. تنها لازم است که اجزای مکانیکی را به مقادیر مناسب برای تولید یک فیلتر با واکنش یکسان به طرف مقابل الکتریکی تنظیم کنیم.
آلیاژهای فولادی و آلیاژهای آهن - نیکل مواد رایجی برای اجزای فیلتر مکانیکی هستند و معمولاً نیکل برای کوپلینگهای ورودی و خروجی استفاده میشود. تشدید کنندهها در صافی ایجاد شده از این مواد لازم است که بهطور دقیق فرکانس تشدید خود را قبل از مونتاژ نهایی تنظیم کنند.
در حالی که معنای فیلتر مکانیکی در این مقاله یکی است که در نقش الکترومکانیکی استفاده میشود، میتوان از یک طراحی مکانیکی برای فیلتر کردن لرزشهای مکانیکی یا امواج صوتی (که اساساً مکانیکی) نیز استفاده میشود. به عنوان مثال، فیلتر کردن پاسخ فرکانس صوتی در طراحی کابینتهای بلندگو با اجزای مکانیکی امکانپذیر است. در برنامه الکتریکی، علاوه بر اجزای مکانیکی که به همتای الکتریکی آنها متصل است، مبدلها برای تبدیل بین حوزههای مکانیکی و الکتریسیته مورد نیاز است. در این مقاله یک نماینده انتخاب شده از انواع مختلفی از فرمهای جزء و توپولوژی برای فیلترهای مکانیکی ارائه شدهاست.
نظریه فیلترهای مکانیکی برای بهبود بخشهای مکانیکی در دهه ۱۹۲۰به کار گرفته شد. در دهه ۱۹۵۰، فیلترهای مکانیکی به عنوان اجزای جداگانه در فرستندههای رادیویی و گیرندههای با کیفیت بالا تولید میشدند. عامل کیفیت بالا Q، که تشدید کنندههای مکانیکی میتوانندبه آن دست یابند، بسیار بالاتر از یک مدار LC تمام الکتریکی باشد، ساخت فیلترهای مکانیکی با انتخاب پذیری عالی را ممکن ساخت. خوب بودن انتخاب پذیری در گیرندههای رادیویی بسیار جذاب بود. محققان معاصر بر روی فیلترهای میکرو الکترومکانیکی، دستگاههای مکانیکی مربوط به مدارهای مجتمع الکترونیکی کار میکنند.