قواعد روش جامعهشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
قواعد روش جامعهشناسی (به فرانسوی: lang-fr، Les Règles de la Méthode Sociologique) و (به انگلیسی: The Rules of Sociological Method) کتابی است از امیل دورکیم، جامعهشناس فرانسوی که نخستین بار در سال ۱۸۹۵ در فرانسه منتشر شد. نتیجهٔ مستقیم بررسیهای خود دورکیم است که برای تأسیس رشته جامعهشناسی بهعنوان علوم اجتماعی اثباتگرایی شناخته میشود.[1][2] دورکیم یکی از پدران جامعهشناسی[3] و این اثر، بیانیه جامعهشناسی اوست.[4] دورکیم در آن، جامعهشناسی را از سایر علوم متمایز و منطق این تفکیک را ارائه نمودهاست.[1] جامعهشناسی علم واقعیتهای اجتماعی است. دورکیم دو تز اصلی را طرح میکند که بدون آنها جامعهشناسی، علم نخواهد بود:
- باید موضوع مطالعه اختصاصی داشته باشد. برخلاف فلسفه یا روانشناسی، موضوع مناسب مطالعه جامعهشناسی واقعیتهای اجتماعی است.
- باید با روش علمی و عینی تا آنجا که ممکن است به روش علوم طبیعی نزدیک شود. این روش باید در هر صورت از تعصب و پیشداوری ذهنی دوری جوید.[5]
نویسنده(ها) | امیل دورکیم |
---|---|
عنوان اصلی | Les règles de la méthode sociologique |
برگرداننده(ها) | علیمحمد کاردان |
کشور | فرانسه |
زبان | فرانسوی |
موضوع(ها) | جامعهشناسی |
ناشر | دانشگاه تهران |
تاریخ نشر | فرانسه: ۱۸۹۵، فارسی: ۱۳۴۳ |
گونه رسانه | کتاب کاغذی |
شمار صفحات | فارسی: ۱۷۶ ص. |
شابک | شابک ۹۷۸−۹۶۴−۰۳−۳۵۰۷−۹ |
این اثر یکی از کتابهای تأثیرگذار برای پیدایش علم جدید جامعهشناسی بود.[6] استدلال دورکیم مبنی بر این که روش علوم اجتماعی باید با روشِ علمیِ دقیقِ مورد استفاده در علوم طبیعی نزدیک باشد، در آن زمان انقلابی به نظر میرسید.[6]
قواعد روش جامعهشناسی متنی مهم در جامعهشناسی و کتابی ویژه در دورههای نظریههای جامعهشناسی است. مفهوم کتاب هنوز توسط جامعهشناسان مورد بحث است.[7][8]