لاتین دوران باستان پسین From Wikipedia, the free encyclopedia
لاتین پسین (به لاتین: Latinitas serior) نام علمی لاتین رایج در دوران باستان پسین است.[1] دوره رواج لاتین پسین را از سده ۳ تا ۶ میلادی میدانند.[2][3] البته گونهای از آن تا سده ۷ در شبهجزیره ایبری رواج داشت. این دوره از لاتین را میان دورههای لاتین کلاسیک و لاتین قرون وسطی میدانند. در مورد زمان دقیق پایان لاتین کلاسیک یا شروع لاتین قرون وسطی اتفاق نظر علمی وجود ندارد. با این حال، آثار لاتین پسین با داشتن ویژگیهایی قابل شناسایی هستند.
لاتین پسین | |
---|---|
Latinitas serior | |
زبان بومی در | امپراتوری روم (غربی), پادشاهی استروگوتها، امپراتوری گل |
منطقه | Mare Nostrum region |
دوره | سده ۳ تا ۶ میلادی، تبدیل به لاتین قرون وسطی |
هندواروپایی
| |
گونههای نخستین | لاتین باستان
|
الفبای زبان لاتین | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | هر دو امپراتوری روم غربی و بیزانس (بعداً در بیزانس یونانی کوینه جایگزین آن شد) |
تنظیمشده توسط | مدرسههای دستور و بلاغت روم |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | late1252 |
گسترده گویشوران لاتین پسین در سال ۲۷۱ میلادی |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.