لوئی (سرده)
سردهای از لوئیان / From Wikipedia, the free encyclopedia
لوئی (نام علمی: Typha) سردهای است شامل حدود ۳۰ گونه از گیاهان گلدار تکلپهای از خانوادهٔ لوئیان، که در زیستگاههای مرطوب جهان مخصوصاً نیمکره شمالی در اطراف تالابها میرویند؛ برگهای آنها متناوب و معمولاً قاعدهای و به یک ساقه ساده بدون گره متصل است و گلهای تکجنسی آنها در گلآذین سنبله متراکم قرار دارد و گردهافشانی در آنها با باد انجام میشود؛ گل نر به یک جفت پرچم و کرک تقلیل یافتهاست و تعداد زیادی از گلهای ماده در زیر گل نر بر روی ساقه تشکیل یک سنبلهٔ سوسیسشکل میدهند.[2]
لوئی | |
---|---|
بوربا | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | تکلپهایها |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای کاملینید |
راسته: | گندمسانان |
تیره: | لوئیان |
سرده: | Typha لینه |
مترادف[1] | |
|
ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
---|---|
انرژی | ۱۰۶ کیلوژول (۲۵ کیلوکالری) |
5.14 g | |
قند | 0.22 g |
فیبر خوراکی | 4.5 g |
0.00 g | |
1.18 g | |
ویتامینها | درصد ارزش روزانه |
برابر ویتامین آ | ۰٪ 1 میکروگرم۰٪ 6 میکروگرم |
ویتامین (B۱) | ۲٪ 0.023 میلیگرم |
(B۲) | ۲٪ 0.025 میلیگرم |
نیاسین (B۳) | ۳٪ 0.440 میلیگرم |
پانتوتنیک اسید (B۵) | ۵٪ 0.234 میلیگرم |
ویتامین ب۶ | ۹٪ 0.123 میلیگرم |
فولیک (B۹) | ۱٪ 3 میکروگرم |
کولین | ۵٪ 23.7 میلیگرم |
ویتامین ث | ۱٪ 0.7 میلیگرم |
ویتامین کا | ۲۲٪ 22.8 میکروگرم |
مواد معدنی | مقدار درصد ارزش روزانه |
کلسیم | ۵٪ 54 میلیگرم |
مس | ۲٪ 0.041 میلیگرم |
آهن | ۷٪ 0.91 میلیگرم |
منیزیم | ۱۸٪ 63 میلیگرم |
منگنز | ۳۶٪ 0.760 میلیگرم |
فسفر | ۶٪ 45 میلیگرم |
پتاسیم | ۷٪ 309 میلیگرم |
سلنیوم | ۱٪ 0.6 میکروگرم |
سدیم | ۷٪ 109 میلیگرم |
روی | ۳٪ 0.24 میلیگرم |
دیگر اجزاء | مقدار |
آب | 92.65 g |
| |
†درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند. منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا |
لوئی گیاهی است چند ساله با ساقههای زیر زمینی و میوههای استوانهای مخمل مانند به رنگ قهوهای و خرمایی و بومی مردابها، برکهها و باتلاقهای معتدل و آبهای شیرین و با ویژگی برگ ریزان پاییزی که ارتفاع آن به یک تا دو متر و البته در مناطقی از قبیل کالیفرنیا، تکزاس، مکزیک و آرژانتین، ارتفاعش به ۵ متر نیز میرسد. این گیاه، به فراوانی در جلگهها و مناطق باتلاقی شمال ایران میروید.
از برگهای آن در حصیربافی، سبدبافی و… استفاده میشود.
دانههای آن را کرکهای پنبهای پوشانیده که شبیه پنبه میباشند و باعث میشود که دانه پس از رها شدن در زمستان و حتی تا اوایل فروردین به همراه باد به آسانی به اطراف پراکنده شود. برگهای آن باریک و دراز است که از قاعده ساقه خارج و به طور عمودی تا رأس ساقه بالا میرود.